Η Εορτή της Μετάστασης του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στον Άγιο Χριστόφορο Παγγαίου

Την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017 εορτάσθηκε η μνήμη της Μεταστάσεως του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου σε όλες τις ενορίες και Μονές της Μητροπόλεως μας. Ιδιαιτέρως δε εορτάσθηκε στον ομώνυμο πανηγυρίζοντα ενοριακό ναό του Αγίου Χριστοφόρου Παγγαίου.

Την Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου τελέσθηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής με την παρουσία Ιερέων της Μητροπόλεως και πλήθους πιστών κατοίκων του χωριού. Της ακολουθίας προΐστατο ο Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μπένος, ο οποίος εκήρυξε και το Θείον Λόγον αναφερόμενος στην διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου περί της αγάπης. Πριν το τέλος της ακολουθίας ακολούθησε η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος του Αγίου στον περίβολο χώρο του Ιερού Ναού.

Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και εν συνεχεία τέλεσε τη Θεία Λειτουργία, πλαισιωμένος υπό Ιερέων και Διακόνων της επαρχίας Παγγαίου. Μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου Ο Σεβασμιώτατος εκήρυξε τον Θείον Λόγο με θέμα τον μαθητή της αγάπης.

Προ της απολύσεως της ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος ετέλεσε την εις Αρχιμανδρίτην χειροθεσία του εφημερίου του Ιερού Ναού π. Αμβροσίου Καρατσιουμπάνη, Θεολόγου. Προσφωνώντας τον νέο Αρχιμανδρίτην τόνισε την άξια επαίνου εργατικότητα του στην ενορία του χωριού και την υπακοή του στον Επίσκοπο και πατρικώς του παρότρυνε να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο τον αγώνα του, ως καλός ποιμένας της ενορίας και συνεργάτης της Ιεράς Μητροπόλεως. Μετά την Θεία Λειτουργία εδόθη δεξίωση υπό του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου στο Πνευματικό Κέντρο του Ναού.

http://imelef.gr/archives/9048

Η Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στην Γεωργιανή Παγγαίου

Την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017 εορτάσθηκε με εκκλησιαστική λαμπρότητα κατά το βυζαντινό τυπικό η εορτή της Παγκόσμιας Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού σε όλες τις Ενορίες και Μονές της Μητροπόλεως μας. Ιδιαιτέρως δε εορτάσθηκε η εορτή της Υψώσεως στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Τιμίου Σταυρού Γεωργιανής του Παγγαίου.

Το Εσπέρας της εορτής τελέσθηκε ο Πανηγυρικός Εσπερινός με τη συμμετοχή Ιερέων της Μητροπόλεως, προεξάρχοντος του Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως , ο οποίος εκήρυξε και τον Θείον Λόγον αναφερόμενος στο ιστορικό γεγονός της εορτής. Πριν το τέλος της ακολουθίας έλαβε χώρα η Λιτάνευση του Τιμίου Σταυρού στους δρόμους της Γεωργιανής με τη συμμετοχή πλήθους πιστών κατοίκων της περιοχής.

Το πρωί της εορτής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε ψάλλων από του θρόνου τις αργές Καταβασίες «Σταυρόν χαράξας…» και ετέλεσε εν συνεχεία τη Θεία Λειτουργία στον εν λόγω Ιερό Ναό, πλαισιωμένος από Ιερείς και Διακόνους της Μητροπόλεως προεξάρχοντος του Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως Αρχιμ. Χρυσοστόμου Μπένου.

Κατά το Ασματικό Τρισάγιο της Δοξολογίας έλαβε χώρα η τελετή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού υπό των Ιερέων και Διακόνων και εν συνεχεία διανεμήθηκε υπό του Σεβασμιωτάτου άνθος βασιλικού προς τους πιστούς.

Μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου ο Ποιμενάρχης μας εκήρυξε τον Θείον Λόγον αναφερόμενος στην περιπέτεια του Σταυρού.

Το εκκλησίασμα, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Παγγαίου κ. Φίλιππον Αναστασιάδη, ήτο εξαιρέτως πολυπληθές, το οποίο με συγκίνηση, κατάνυξη και ευλάβεια προσήλθε για να προσκυνήσει και να λάβει την Χάρη και την Ευλογία του Σταυρού του Κυρίου μας.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας διανεμήθηκε η καθιερωμένη φασολάδα προς όλους.

http://imelef.gr/archives/9009

Στην Ευρωβουλή το θέμα των λεηλατηθέντων κειμηλίων της Ι.Μ. Εικοσιφοινίσσης

Tο χρονίζον εδώ και εκατό χρόνια εθνικό και εκκλησιαστικό θέμα των λεηλατηθέντων από τους Βουλγάρους ιερών κειμηλίων της Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης του νομού Σερρών, όπως είχε δεσμευθεί, έφερε στην Ευρωβουλή με σημερινή Γραπτή του Ερώτηση ο Πρόεδρος του Κόμματος «ΕΛΛΑΔΑ - Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» Ευρωβουλευτής Καθηγητής Νότης Μαριάς.

Η παρέμβαση του Νότη Μαριά αποκτά ιδιαίτερη πολιτική σημασία ενόψει μάλιστα και των εκδηλώσεων τιμής και μνήμης για τις σφαγές τον Οκτώβριο του 1941 από τα Βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής των 91 κατοίκων του μαρτυρικού χωριού Κορμίστα, που βρίσκεται κάτω από το Μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας.

Μάλιστα τις ως άνω εκδηλώσεις μνήμης θα τιμήσει με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.

Επισημαίνεται επίσης ότι στις 25 Ιουνίου 2017 ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας Ρούμεν Ράντεφ με δηλώσεις του είχε αρνηθεί την επιστροφή των παραπάνω κλαπέντων εκκλησιαστικών θησαυρών.

Στην Γραπτή του Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο Νότης Μαριάς επισημαίνει ότι στις 27/3/1917 ο Βουλγαρικός κατοχικός στρατός επέδραμε στην Ιερά Μονή Εικοσιφοινίσσης την οποία λεηλάτησε αρπάζοντας εκκλησιαστικά κειμήλια και χειρόγραφους κώδικες ανεκτίμητης ιστορικής και υλικής αξίας που αποτελούν πολιτιστική περιουσία και κληρονομιά της Ελλάδος.

Και ο Νότης Μαριάς συνέχισε: «Εδώ και εκατό χρόνια οι Βουλγαρικές Αρχές αρνούνται να επιστρέψουν τους παραπάνω λεηλατηθέντες πολιτιστικούς και εκκλησιαστικούς θησαυρούς παρά τις συνεχείς οχλήσεις εκ μέρους των Ελληνικών Αρχών και εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος με πιο πρόσφατη την από 26/6/2017 παρέμβαση του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Δράμας κ.κ. Παύλου με αφορμή τις από 25/6/2017 δηλώσεις του Προέδρου της Βουλγαρίας Ρούμεν Ράντεφ με τις οποίες αρνείται την επιστροφή των παραπάνω κλαπέντων εκκλησιαστικών θησαυρών. Οι ανωτέρω συληθέντες εκκλησιαστικοί θησαυροί που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν 907 ιερά λατρευτικά αντικείμενα, 430 χειρόγραφους κώδικες, 467 αρχέτυπα, βρίσκονται σήμερα στη Σόφια, στο Κέντρο Σλαβοβυζαντινών Σπουδών Ivan Dujev και στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Βουλγαρίας».

Και ο Νότης Μαριάς κατέληξε: «Ενόψει της Οδηγίας 93/7/EOK που αφορά στην επιστροφή στον τόπο προέλευσής τους των κλαπέντων αρχαιολογικών θησαυρών και της Σύμβασης της ΟΥΝΕΣΚΟ UNIDROIT του 1970 που προβλέπει τον επαναπατρισμό των πολιτιστικών αγαθών, Ερωτάται η Επιτροπή τι μέτρα θα λάβει σε συνεργασία με τις Ελληνικές Αρχές προκειμένου να αναγκαστούν οι Βουλγαρικές Αρχές να επιστρέψουν στην Ι.Μ. Εικοσιφοινίσσης τους παραπάνω λεηλατηθέντες εκκλησιαστικούς θησαυρούς».

http://www.romfea.gr/diafora/17237-stin-eurobouli-to-thema-ton-leilatithenton-keimilion-tis-im-eikosifoinissis

1η Οκτωβρίου 1941: Το Φασιστικό Ολοκαύτωμα στην Κορμίστα Σερρών

Η Κορμίστα Σερρών και τα 91 θύματα των Βούλγαρων κατακτητών

Η Κορμίστα, χωριό στο νομό Σερρών, βρίσκεται κάτω από το μοναστήρι της Παναγιάς της Εικοσιφοίνισσας, στις βορειοδυτικές υπώρειες του Παγγαίου, σε υψόμετρο 300 μ. και ανήκει στο δήμο Αμφίπολης. Η Κορμίστα είναι ένα από τα χωριά που μαρτύρησαν από τους φασίστες Βούλγαρους κατακτητές που εκτέλεσαν 91 κατοίκους την 1η Οκτωβρίου 1941.

Συγκεκριμένα, κατά τη βουλγαρική κατοχή, η Κορμίστα χαρακτηρίστηκε ως “χωριό επαναστατικό”, καθώς βρέθηκε στο δρόμο των ανταρτών, που προσπαθούσαν να καταφύγουν στην Εικοσιφοίνισσα, καταδιωκόμενοι από τα βουλγαρικά στρατεύματα. Το πρωί της 1ης Οκτωβρίου 1941, βουλγαρικό απόσπασμα προερχόμενο από τη Δράμα, αφού συγκέντρωσε με δόλο κατοίκους του χωριού, διαχώρισε τους άνδρες από τα γυναικόπαιδα και, κρατώντας τα τελευταία σε κατάσταση ομηρίας, οδήγησε 125 περίπου άνδρες στο υπόγειο του Κοινοτικού Καταστήματος, όπου επιχείρησε με πολυβολισμούς και χειροβομβίδες να τους εκτελέσει. Οι άνδρες αντιστάθηκαν, έριξαν χειροβομβίδα σε ένα πολυβόλο και από τη σύγχυση που προκλήθηκε, μερικοί κατόρθωσαν να διαφύγουν. Δυστυχώς οι άνδρες αυτοί ήταν λίγοι, καθώς οι Βούλγαροι συνήλθαν γρήγορα από τον αρχικό αιφνιδιασμό και αποτελείωσαν το έργο τους, δολοφονώντας 91 άτομα από ηλικίας 16 έως 70 ετών.

Τις επόμενες δυο ημέρες, κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που έκανε στο Παγγαίο δύναμη δυο ταγμάτων και μιας πυροβολαρχίας υπό τον Αντισυνταγματάρχη της φρουράς Δράμας, Ηλία Μπεκιάρωφ. εκτελέσθηκαν άλλοι δυο κάτοικοι της Κορμίστας. Κατά τους επόμενους μήνες βρήκαν το θάνατο άλλοι τέσσερις κάτοικοι της Κορμίστας, που είχαν συμμετοχή στο “κίνημα της Δράμας”. Το 1944 οι Βούλγαροι έκαψαν την εκκλησία του χωριού και εκτέλεσαν ακόμη τρεις κατοίκους.

http://malkidis.blogspot.gr/2017/10/1-1941.html

29 Σεπτεμβρίου 1941:Η σφαγή στη Δράμα και το Δοξάτο. Όταν το έγκλημα δεν τιμωρείται,επαναλαμβάνεται.

Θ. Μαλκίδης 

Η σφαγή στη Δράμα και το Δοξάτο το 1941. Όταν το έγκλημα δεν τιμωρείται, επαναλαμβάνεται.


Συνηθίζεται να λέγεται ότι ένα έγκλημα που δεν έχει τιμωρηθεί επαναλαμβάνεται, όπως αναφέρεται επίσης ότι ο δολοφόνος γυρνά στον τόπο του εγκλήματος.Οι δύο παραπάνω διαπιστώσεις επιβεβαιώνονται στην περίπτωση των Βουλγαρικών σφαγών στη Δράμα και στο Δοξάτο. 

Η πρώτη σφαγή στο Δοξάτο, με θύματα πάνω από 650 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, έγινε την 30η Ιουνίου 1913, όταν στρατιώτες, αφού άρπαξαν ότι πολύτιμο βρήκαν, κατέκαψαν την κοινότητα και έσφαξαν τους κατοίκους της.

Την περίοδο 1916-1918 οι Βούλγαροι, ως σύμμαχοι των Γερμανών, καταλαμβάνουν για δεύτερη φορά την ανατολική Μακεδονία. Όσοι άντρες διασώθηκαν από τη σφαγή του 1913 οδηγούνται το καλοκαίρι του 1917 ως όμηροι στη Βουλγαρία. Σύμφωνα με την Έκθεση της Διασυμμαχικής Επιτροπής εβδομήντα τέσσερις (74) από αυτούς πεθαίνουν εκεί με φρικτά βασανιστήρια, ενώ 200 περίπου γυναικόπαιδα αφανίζονται από πείνα και αρρώστιες στο Δοξάτο.

Η τρίτη σφαγή έγινε την 29η Σεπτεμβρίου του 1941, όταν το Δοξάτο βρισκόταν, όπως και όλη η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην κατοχή των Βουλγάρων, συμμάχων των Γερμανών Ναζί. Με μια πράξη τυφλής βίας εκτελέστηκαν για αντίποινα τουλάχιστον διακόσιοι (200) άνθρωποι.

Συνολικά σε πενήντα οικισμούς του νομού Δράμας, σε τριάντα έξι οικισμούς του νομού Σερρών και σε δεκαπέντε οικισμούς του νομού Καβάλας εκτελέστηκαν περισσότεροι από δύο χιλιάδες εκατόν σαράντα (2.140) Έλληνες. Από αυτούς οι χίλιοι εξακόσιοι δέκα τέσσερις (1.614) ήταν από το νομό Δράμας- στην πόλη τουλάχιστον πεντακόσιοι εξήντα δύο (562) άνθρωποι- οι τετρακόσιοι δεκαέξι (416) από το νομό Σερρών και οι εκατόν δέκα (110) από το νομό Καβάλας.

Εξαιτίας των βουλγαρικών αυτών ωμοτήτων, περίπου 200.000 κάτοικοι της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης εγκατέλειψαν τις εστίες τους και κατέφυγαν πρόσφυγες σε μη βουλγαροκρατούμενες περιοχές της χώρας.

Η λήξη του πολέμου και η αλλαγή των γεωπολιτικών συσχετισμών με το πέρασμα της Βουλγαρίας από τη Ναζιστική επιρροή στη Σοβιετική, θα καλύψει τα παραπάνω εγκλήματα. Το ίδιο που συνέβη και στην περίπτωση των δοσίλογων συνεργατών των Ναζί, αμέσως μετά τη λήξη της φασιστικής κατοχής.

Θα ήταν αυτονόητο και εύλογο να υπάρξει η ανάλογη απαίτηση, κατ΄ αντιστοιχία για την περίπτωση της Γερμανίας, και έναντι της Βουλγαρίας για επανόρθωση και ηθική αποκατάσταση. Παράλληλα να εισαχθεί η γνώση για τα παραπάνω εγκλήματα, που μαζί με τα Ναζιστικά ολοκαυτώματα, εμφανίζονται υποκριτικά μόνο στις επετείους ή μόνο για ψευτοπολιτικές επιδιώξεις. Τέλος, θα ήταν βεβαίως επιτακτικό να αναδειχθούν τα εγκλήματα αυτά, ως αποτροπή για νέα στο μέλλον. Η μνήμη των δολοφονημένων και το αίτημα των ζώντων για δικαίωσή τους το απαιτεί!


http://malkidis.blogspot.gr/2017/09/29-1941-1941.html#more